بست بالاخیابان یا بست علیا در دوره پهلوی اول عبارت بود از بخشی از بالاخیابان، که بین فلکه حضرت تا سردر غربی صحن عتیق واقع شده بود.

 طول این بست ۸۶ متر و عرض آن پس از عقب‌نشینی دکاکین معادل ۳۰ متر بود. اغلب دکاکین طرفین آن متعلق به آستانه تعلق داشت. ضلع شمالی بست بالاخیابان با مغازه‌های یک طبقه محصور شده بود که کوچه پشت بست علیا معروف به بازار کفشدوزان سابق در عقب آن قرار داشت. در ضلع جنوبی به ترتیب از اول بست انبار غله، مهمانسرای حضرتی و سرای وزیرنظام واقع بود^{. 1}

 گذر‌های ضلع شمالیِ بست علیا به ترتیب از دم بست عبارت بود از بازار یا دالان سنگتراشها و دو دالان بازار کفشدوزها که به کوچه پشت بست می‌رسید. دسترسی بازار وزیرنظام (بزازها) از سردر سرای وزیرنظام در ضلع جنوبیِ بست تأمین می‌شد. راهروی شمالیِ ایوان غربی صحن عتیق (ایوان ساعت)، بین بست و صحن، به دالان گیوه‌فروش‌ها معروف بود.بازار کفشدوزها در ضلع شمالیِ بست بالاخیابان قرار داشت. با احداث فلکه شمالی در سال ۱۳۰۸ ممر دالان سنگتراش‌ها در اول بست از میان رفت. بازار کفاشان با بازسازی طرفین بست تا سال ۱۳۰۹ به بازار وزیرنظام جایی که پیش‌تر به بازار «بزازان» معروف بود، منتقل شد. به این ترتیب از آن پس از بازارچه طرف شمالی بست با عنوان بازار کفاشان سابق یا کوچه پشت بست علیا یاد می‌کردند. کوچه پشت بست با دو شاخه به فلکه شمالی و مقابل باغ رضوان راه داشت. شاخه غربیِ آن را بازار متولی (حکاک‌ها)و شاخه شرقیِ آن را بازار ساعت می‌نامدند.

آن گونه که در طومار عضدالملکی در سال ۱۲۷۴ق آمده است، دکان‌های حاشیه بست بالاخیابان در دوره ناصری بیش از چهل باب و شامل کلاهدوزی، خبازی، عصاری، حجاری، چاقوسازی، سوهان‌پزی، نجاری، چیت‌سازی، صابون فروشی، تنباکوفروشی، نخودبریزی، صرافی، کاشی‌فروشی، علافی و نمدمالی بوده است. ² در دوره پهلوی اول دکان‌های طرفین بست بالاخیابان از مرغوب‌ترین دکاکین شهر به شمار می‌رفت.³