باغ نقیب که احتمالاً بخشی از باغات نقیب و میرزا جعفر دوره قاجاریه بود، دست کم تا سال ۱۳۱۳در پشت کوچه نو در حاشیه شمالی بالاخیابان قرار داشت.¹ باغ نقیب از طرف شرقی به باغ نادری و از جنوب به بخشی از حاشیه بالاخیابان و پشت حمام و مسجد مقبره می‌رسید. کوچه سلطان محمد و کوچه نو به ترتیب حد شمالی و غربی باغ را تشکیل می‌داد. باغ مزبور موقوفه اولادی خاندان نقیب در مشهد بود و به داشتن میوه‌هایی همچون زردآلوی نوری و هلو مشهور بود.²

 1.  روزنامه بهار، ش۱۷۲۳ (۲۱ آذر ۱۳۱۳)، ص ۲.